|
2
Pastorum Musam Damonos et Alphesiboei,
3
immemor herbarum quos est mirata iuvenca
4
certantis, quorum stupefactae carmine lynces,
5
et mutata suos requierunt flumina cursus,
6
Damonos Musam dicemus et Alphesiboei.
7
tu mihi seu magni superas iam saxa Timavi
8
sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam
9
ille dies mihi cum liceat tua dicere facta ?
10
en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem
11
sola Sophocleo tua carmina digna coturno ?
12
a te principium, tibi desinam. accipe iussis
13
carmina coepta tuis atque hanc sine tempora circum
14
intra victrices hederam tibi serpere lauros.
15
Frigida vix caelo noctis decesserat umbra,
16
cum ros in tenera pecori gratissimus herba.
17
incumbens tereti Damon sic coepit olivae.
18
D. Nascere praeque diem veniens age, Lucifer, almum,
19
coniugis indigno Nysae deceptus amore
20
dum queror et divos, quamquam nil testibus illis
21
profeci, extrema moriens tamen adloquor hora.
22
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
23
Maenalus argutumque nemus pinusque loquentis
24
semper habet, semper pastorum ille audit amores
25
Panaque, qui primus calamos non passus inertes.
26
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
27
Mopso Nysa datur. quid non speremus amantes ?
28
iungentur iam grypes equis aevoque sequenti
29
cum canibus timidi venient ad pocula dammae.
30
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
31
Mopse, novas incide faces; tibi ducitur uxor.
32
sparge, marite, nuces; tibi deserit Hesperus Oetan.
33
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
34
o digno coniuncta viro, dum despicis omnis
35
dumque tibi est odio mea fistula dumque capellae
36
hirsutumque supercilium promissaque barba,
37
nec curare deum credis mortalia quemquam.
38
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
39
saepibus in nostris parvam te roscida mala
40
- dux ego vester eram - vidi cum matre legentem.
41
alter ab undecimo tum me iam acceperat annus,
42
iam fragilis poteram a terra contingere ramos.
43
ut vidi, ut perii, ut me malus abstulit error !
44
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
45
nunc scio quid sit Amor; duris in cotibus illum
46
aut Tmaros aut Rhodope aut extremi Garamantes
47
nec generis nostri puerum nec sanguinis edunt.
48
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
49
saevus Amor docuit natorum sanguine matrem
50
commaculare manus. crudelis tu quoque, mater.
51
crudelis mater magis, an puer improbus ille ?
52
improbus ille puer; crudelis tu quoque, mater.
53
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
54
nunc et ovis ultro fugiat lupus, aurea durae
55
mala ferant quercus, narcisso floreat alnus,
56
pinguia corticibus sudent electra myricae,
57
certent et cycnis ululae, sit Tityrus Orpheus,
58
Orpheus in silvis, inter delphinas Arion.
59
incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
60
omnia vel medium fiat mare. vivite silvae.
61
praeceps aerii specula de montis in undas
62
deferar; extremum hoc munus morientis habeto.
63
desine Maenalios, iam desine, tibia, versus.
64
Haec Damon. vos quae responderit Alphesiboeus
65
dicite, Pierides; non omnia possumus omnes.
66
A. Effer aquam et molli cinge haec altaria vitta
67
verbenasque adole pinguis et mascula tura,
68
coniugis ut magicis sanos avertere sacris
69
experiar sensus. nihil hic nisi carmina desunt.
70
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
71
carmina vel caelo possunt deducere lunam,
72
carminibus Circe socios mutavit Ulixi,
73
frigidus in pratis cantando rumpitur anguis.
74
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
75
terna tibi haec primum triplici diversa colore
76
licia circumdo terque haec altaria circum
77
effigiem duco. numero deus impare gaudet.
78
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
79
necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores;
80
necte, Amarylli, modo et 'Veneris' dic 'vincula necto.'
81
ducite ab urbe domum, mea carmina ducite Daphnin.
82
limus ut hic durescit et haec ut cera liquescit
83
uno eodemque igni, sic nostro Daphnis amore.
84
sparge molam et fragilis incende bitumine laurus;
85
Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum.
86
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
87
talis amor Daphnin qualis cum fessa iuvencum
88
per nemora atque altos quaerendo bucula lucos
89
propter aquae rivum viridi procumbit in ulva
90
perdita nec serae meminit decedere nocti,
91
talis amor teneat nec sit mihi cura mederi.
92
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
93
has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit,
94
pignora cara sui, quae nunc ego limine in ipso,
95
Terra, tibi mando; debent haec pignora Daphnin.
96
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
97
has herbas atque haec Ponto mihi lecta venena
98
ipse dedit Moeris - nascuntur plurima Ponto.
99
his ego saepe lupum fieri et se condere silvis
100
Moerin, saepe animas imis excire sepulcris
101
atque satas alio vidi traducere messis.
102
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
103
fer cineres, Amarylli, foras rivoque fluenti
104
transque caput iace, nec respexeris. his ego Daphnin
105
adgrediar; nihil ille deos, nil carmina curat.
106
ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.
107
aspice, corripuit tremulis altaria flammis
108
sponte sua, dum ferre moror, cinis ipse. bonum sit !
109
nescio quid certe est et Hylax in limine latrat.
110
credimus ? an qui amant ipsi sibi somnia fingunt ?
111
parcite, ab urbe venit, iam parcite carmina, Daphnis.
|
